Verki í grindarholi

Einkenni verkja í grindarholi

Verkjum í grindarholi má skipta í bráða, langvinna eða tíðaverki. Langvinnir verkir geta oft komið fram sem þyngsli og/eða þreyta í neðri hluta kviðar, sviði eða stingandi tilfinning. Verkirnir geta einnig komið fram djúpt inni í leggöngum við samfarir, í endaþarmi við hægðalosun, við hægðatregðu, í mjóbaki eða í hálsi. Verkirnir geta einnig leitt niður í annan eða báða fótleggi.

Blöðrubólga (e. cystitis)

Þessi bólgusjúkdómur er algengasti bólgusjúkdómurinn í grindarholi.

50% allra kvenna fá blöðrubólgu einhvern tímann á ævinni.

Blöðrubólga kemur fram vegna skorts á hreinlæti eða þegar bakteríur úr endaþarmi komast inn í þvagrásina. Þar eru margir með truflun á þvagrásinni sjálfri sem getur einnig aukið líkur á sýkingu, t.d. stytting á þvagrásinni. Blöðrubólga getur einnig komið fram vegna bælingar í ónæmiskerfinu, vandamála með slímhúðina o.s.frv.

Einkenni blöðrubólgu

Einkenni geta verið; tíð þvaglát, sársaukafullt þvaglát, blóð í þvagi, sviði við þvaglát, bakverkur, hálsverkur og þyngsli eða önnur óþægindi í neðri hluta kviðar.

Botnlangabólga

Botnlangabólga er ástand þar sem samskeyti smáþarma og ristils stíflast, og svæðið sjálft bólgnar upp. Í samskeytunum er mikilvægur hringvöðvi sem opnast og lokast þegar matur á að fara í gegn. Þessum vöðva er stjórnað af sjálfvirka taugakerfinu. Truflanir hér geta valdið því að spennan í vöðvanum verður of mikil, sem eykur líkur á bólgu. Slæmt ástand getur endað með lífshættulegri kviðarholsbólgu.

Tíðni botnlangabólgu er hæst á aldrinum 8-22 ára.

Afleiðingar botnlangabólgu

Botnlanginn gegnir mikilvægu hlutverki fyrir ónæmiskerfi líkamans, og þess vegna versnar vörn ofnæmiskerfisins gegn bakteríum, veirum o.s.frv. ef að botnlanginn er fjarlægður. Botnlanginn er staðsettur hægra megin í kviðarholinu, fyrir framan lundarvöðvann (m. Psoas major). Lundarvöðinn og botnlanginn eru tengdir með slímhúð og bandvef. Örvefur eftir botnlangatöku getur og mun trufla hreyfigetu vöðva í nára, sem getur valdið bakverkjum og mjaðma- og náraverkum.

Örvefur í meltingarfærunum getur meðal annars stuðlað að óþægindum í meltingarvegi, hægðatregðu, meltingarvandamálum, uppþembu og ófrjósemi.

Tíðaverkir

25% allra kvenna eru taldar þjást af tíðaverkjum.

Verkir við tíðablæðingar geta stafað af truflunum í legi eins og vöðvahnút, örvef eða legslímuflakk. Verkirnir geta einnig stafað af öðrum þáttum eins og hormónabreytingum, portæðaháþrýstingi, streitu eða samloðun milli líffæra í grindarholi.

Einkenni tíðaverkja

Bakverkir, verkir í grindarholi, miklar blæðingar, milliblæðingar, hægðatregða, uppþemba, þyngsli og þreyta í neðri hluta kviðar, mígreni/höfuðverkur og verkir í hálsi eru dæmigerð einkenni tíðaverkja.

Legslímuflakk

Legslímuflakk er þegar vefur, sem líkist vef úr slímhúð legsins, vex á öðrum stöðum í leginu eða alveg utan legsins (t.d. í eggjastokkum, þvagblöðru, lífhimnu og þörmum). Legslímuflakk er algengast á milli endaþarms og legganga (e. Douglas pouch). Legslímuflakk er heilkenni sem er sífellt að þróast, þ.e. heilkenni sem vex og dreifist í neðri hluta kviðarhols, ekki mjög frábrugðið krabbameini (legslímuflakk hefur þó ekkert með krabbamein að gera).

Talið er að allt að 20% allra kvenna séu með legslímuflakk. Ástandið er oft arfgengt og einkenni legslímuflakks koma oft fram á aldrinum 30-45 ára.

Einkenni legslímuflakks

Verkirnir geta verið mismunandi eftir því hvar legslímuflakksvefurinn er staðsettur. Verkirnir geta verið:

• Skarpir og stingandi í neðri hluta kviðarhols
• Djúpir og stöðugir á meðan á blæðingum stendur
• Þyngsli í neðri hluta kviðar
• Leiðandi verkir niður í lífbein, nára eða fótleggi
• Tengdir þvaglátum, hægðum, hægðatregðu og samförum

Einkennin eru oft háð ástandi taugakerfisins, þ.e. streita, annríki og sálfræðilegt álag geta oft aukið verkina sem fylgja legslímuflakki.

Smerter? Bestil tid i dag

Rófubeinsverkir (coccygodynia)

Rófubeinsverkir fela í sér verki eða óþægindi í rófubeininu sjálfu, milli rófubeins og spjaldbeins, liðböndum á svæðinu eða vöðvum í grindarholi (m.a. grindarbotni).

Einkenni rófubeinsverkja

Verkir eru oft til staðar í sitjandi stöðu, þegar þrýst er á rófubeinið, við aukinn þrýsting í kvið (m.a. í tengslum við klósettferðir eða hósta). Verkirnir geta einnig leitt upp í bak eða niður í rasskinnar eða verið í hálsi eða höfði (höfuðverkur).

Orsakir rófubeinsverkja

Orsakirnar geta verið mismunandi. Fall á rófubeinið eða erfið fæðing eru oft orsakir rófubeinsverkja. Spenna í grindarbotni, mænudeyfingar, háls- og bakverkir eru einnig algengar orsakir. Aðrar orsakir eins og vandamál í þvagblöðru, legi og/eða endaþarmi geta einnig leitt til óþæginda í rófubeini.

Verkir og eymsli geta komið fram við beinan þrýsting á rófubeinið eða í liðnum milli rófubeins og krossbeins, sem getur einnig verið laus í sér. Liðböndin sem eiga upptök sín í krossbeininu geta orðið mjög aum. Verkir koma oft fram við langvarandi setu, þegar staðið er upp úr sitjandi stöðu, þegar líkaminn er beygður er fram á við eða við göngu.

Meðferð við grindarholsverkjum

Áður en meðferð hefst verður alltaf að greina orsakir grindarholsverkja. Orsakirnar geta legið í nokkrum kerfum líkamans; til dæmis stoðkerfi (vöðvum, sinum, liðum o.s.frv.), blóðrásarkerfi, innri líffærum, hormónakerfi, höfuðbeina- og spjaldhryggskerfi. Osteonordic er með sérfræðinga í að finna og meðhöndla orsakir grindarholsverkja í öllum kerfum líkamans.

Kvensjúkdómameðferð

Örvefur myndast oft eftir aðgerðir á kvið (legnám, fjarlæging vöðvahnúta og aðgerð í tengslum við legslímuflakk, lífhimnu- og botnlangabólguaðgerðir), sem takmarkar hreyfigetu og virkni líffæra í grindarholi.

Hér geta sérfræðingar Osteonordic notað kvensjúkdómameðferðir með það að markmiði að endurheimta hreyfigetu og virkni bandvefs og líffæra í grindarholi.