Við meðhöndlum

Hlaupameiðsli

Nánar um hlaupameiðsli á þessari undirsíðu.

Hlaupameiðsli á Íslandi

Um það bil 25% fullorðinna stunda hlaup í einhverri mynd. Margir slasast árlega vegna hlaupa, sem þýðir að þeir geta ekki viðhaldið virkum lífsstíl sem eykur lífsgæði og dregur úr hættu á lífsstílssjúkdómum.

Ivar Dagsson

Bráð hlaupameiðsli

Þessi tegund meiðsla kemur skyndilega upp – oft sem högg, trefjaskemmdir, tognun eða þess háttar. Þessi meiðsli geta komið upp fyrir slysni, en þau geta einnig komið upp vegna truflana eða rangrar líkamsstöðu sem auka hættuna á meiðslum.

Hvað þú getur gert við bráðum hlaupameiðslum – RICEM

R – Hvíla slasaða svæðið. (Rest)
I – Kæla slasaða svæðið. (Ice)
C – Setjið umbúðir sem þrýsta á svæðið. (Compression)
E – Lyfta svæðinu upp fyrir hjartahæð. (Elevation)
M – Hreyfa þig um leið og þú finnur að slasaða svæðið þolir það. (Mobilisation)

Hlaupameiðsli vegna ofreynslu

Meiðsli vegna ofreynslu eiga sér stað þegar farið er yfir áreynslumörk vefsins. Þessi meiðsli koma oft fram yfir lengri tíma, eða þegar álagið eykst skyndilega. Í þessum meiðslum eru alltaf ein eða fleiri truflanir sem valda því að aðeins slasaða svæðið er verkjað.

Hvað þú getur gert við meiðslum vegna ofreynslu.

Við ráðleggjum þér að minnka álagið þar til líkaminn getur „gert við“ skaðann.

Ef þetta hjálpar ekki gæti stutt pása verið nauðsynleg.

Gakktu úr skugga um að sveigjanleiki í hálsi, brjósti, baki, mjaðmagrind og fótleggjum sé nægur. Gakktu einnig úr skugga um að fá langan og góðan svefn. Gott mataræði hjálpar líka og að draga úr streitu í daglegu lífi.

Langvinn hlaupameiðsli

Meiðsli eru talin vera langvinn ef þau hafa varað í nokkra mánuði án þess að batna, eða ef sömu meiðslin koma alltaf upp um leið og þú byrjar að hlaupa aftur. Þetta er vísbending um að líkaminn sé ekki fær um að græða svæðið vegna mikilla truflana í einu eða fleiri kerfum sem tryggja græðslu líkamans.

Ráð við langvinnum hlaupameiðslum

Gakktu úr skugga um að fá langan og góðan svefn, dragðu úr streitu í daglegu lífi og fínstilltu mataræðið. Það er einnig mikilvægt að endurskipuleggja vinnudaginn ef hann felur í sér mikla kyrrsetuvinnu.

Gott er að standa reglulega upp og ganga aðeins um eða taka pásur þar sem hægt er að teygja úr fótleggjunum.

Þetta örvar blóðkerfið, sem er nauðsynlegt fyrir græðslu líkamans eftir meiðsli. Það er einnig mikilvægt að fínstilla sveigjanleika í hálsi, brjósti, baki, mjaðmagrind og fótleggjum.

Orsakir hlaupameiðsla

Orsakir hlaupameiðsla geta verið mismunandi. Hins vegar er röng þjálfun, of mikið þjálfunarmagn, áverkar (slys), rangar líkamsstöður í ýmsum líkamshlutum og lélegt blóðflæði á meiðslasvæðinu oft orsakir hlaupameiðsla. Orsökin getur legið í stoðkerfinu (vöðvum, sinum, liðum o.s.frv.), en hún getur einnig legið í meðal annars taugakerfinu, innri líffærum og blóðrásinni.

Efins um hvort við getum aðstoðað?

Hægt er að bóka 15 mínútna óskuldbindandi samtal.

Bóka ókeypis skimun

Hugmyndafræði okkar

Osteópatísk nálgun við hlaupameiðslum

Við erum sérfræðingar í greiningu og meðferð orsaka hlaupameiðsla. Við greinum hreyfigetu allra svæða sem við koma hlaupum. Við getum meðhöndlað bráð og langvinn meiðsli og bjóðum einnig upp á fyrirbyggjandi meðferð við hlaupameiðslum.

Fyrst þarf að skilgreina sársaukavaldandi svæðið. Orsök meiðslanna er oft að finna annars staðar í líkamanum en á raunverulega meiðslasvæðinu. Veikburða svæði eru skoðuð í tengslum við mismunandi líkamsgerðir fólks.

Öll kerfi líkamans; stoðkerfi, blóðrásarkerfi, eitlakerfi, innri líffæri og höfuðkúpu- og spjaldhryggskerfi verða að vera skoðuð í tengslum við getu líkamans til að græða núverandi meiðsli.

Osteópatar skoða, stjórna, örva og endurheimta öll kerfi og svæði líkamans sem starfa ekki sem skyldi, þannig að líkaminn geti grætt hlaupameiðslin.

Hlaupameiðsli krefjast oft sjúkraþjálfunar og endurhæfingar til að styrkja og koma á stöðugleika í vöðvum og bandvef.

Líkamsgerð og mikilvægi hennar fyrir þróun hlaupameiðsla

Hægt er að flokka hvern einstakling í þrjá meginhópa:

Ektómorfi

Ektómorfi er hár og grannur, sem er sérstaklega hentugt fyrir þrekíþróttir, þar sem líkamsgerðin er meðal annars góð fyrir snúninga. Þessi líkamsgerð hefur yfirleitt fína beinbyggingu, grannar axlir og fíngerða bringu. Ektómorfinn hefur oft hröð efnaskipti, sem þýðir að aðilinn getur átt erfitt með að þyngjast. Ektómorfinn getur oft orðið fyrir meiðslum í mjaðmabeygjuvöðvum, grindarbotni (t.d. grindarbotnsliðum), hnjám (t.d. plica- og meniscusmeiðslum) og fótum (t.d. framristarsig).

Mesómorfi

Mesómorfinn er vöðvastæltur og íþróttamannslegur, sem er sérstaklega hentugt fyrir loftfirrtar hreyfingar sem krefjast mikils styrks á stuttum tíma. Mesómorfinn er oft sterkur, hefur breiðar axlir og þétta beinbyggingu. Mesómorfi getur auðveldlega byggt upp vöðva og losnað við fitu, en getur átt erfiðara með að léttast en ektómorfinn. Mesómorfar finna oft fyrir skemmdum/verkjum utan og innan á hnjám (t.d. hlauparahné og bólga í slímpokum (bursa), í mjöðmum (t.d. nárameiðsli og settaugarbólga) og í ökklum (t.d. ofreynsla í kálfavöðvum).

Endómorfi

Endómorfinn er oft stórbeinóttur og með hægari efnaskipti sem hentar best fyrir þunga vinnu/líkamsrækt. Endómorfinn er þétt byggður, hefur styttri útlimi og getur átt erfitt með að léttast vegna hægra efnaskipta. Endómorfar finna oft fyrir bakverkjum, bólgum í sköflungum, bólgusjúkdómum á mismunandi stöðum í líkamanum (t.d. bólga í hásin og slímpokum) og hælspora undir fæti.

Þessar líkamstegundir hafa allar styrkleika og veikleika, þess vegna verða þær hver um sig oft fyrir ákveðnum tegundum hlaupameiðsla. Osteonordic skoðar hverja líkamsgerð fyrir sig, ásamt veikleika þeirra, til að hámarka hreyfigetu líkamans meðan á hlaupi stendur.